ရာဇ၀တ္သားကို ဘယ္လိုသတ္မွာလဲ၊ က်ဴရွင္ဆရာႀကီး လခ ရပါ့မလား

  ရာဇ၀တ္သားကို ဘယ္လုိသတ္မွာလဲ



         သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရ

        တစ္ခါတုန္းက တုိင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ ရွင္ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးဟာသူ႕ႏုိင္ငံအတြင္းကို ခုိး၀င္

လာသူမွန္သမွ်ကို ေသဒဏ္ေပးေလ့ရွိတယ္။ ေသဒဏ္ေပးခါနီးမွာ အာဏာပါးကြက္သားက

ရာဇ၀တ္သားကုိ ေမးခြန္းတစ္ခု အၿမဲေမးတယ္တဲ့။ အဲဒီေမးခြန္းရဲ႕

                    "အေျဖမွန္ရင္ ေခါင္းျဖတ္သတ္"  

                   "အေျဖမွားရင္ ၾကိဳးစင္တင္သတ္"  လုိ႕ အမိန္႕ ေပးထားသတဲ့။

              ဒီလုိနဲ႕ တစ္ေန႕ေတာ့ တုိင္းျပည္ကုိ ခုိး၀င္လာတဲ့ ရာဇ၀တ္သားတစ္ေယာက္ကုိ

ဖမ္းမိလာတယ္ဆုိရင္ပဲ ထုံးစံအတုိင္း ေသဒဏ္ေပးရမွာေပါ့။ ေသဒဏ္ေပးခါနီးမွာ အာဏာ

ပါးကြက္သားက ထံုးစံအတုိင္းပဲ ေမးခြန္းတစ္ခုေမးတာေပါ့။ ပါးကြက္သား ေမးတာက

"ေမာင္မင္းကို ငါဘယ္နည္းနဲ႕ သတ္မလဲ ေျဖေပေတာ့" လုိ႕ ေမးလုိက္ပါတယ္။

         အဲဒီအခါ ရာဇ၀တ္သားက "ကြ်န္ေတာ့ကို ၾကိဳးစင္တင္ သတ္မွာပါ" လုိ႕ေျဖလုိ္က္တဲ့

အခါ အာဏာပါးကြက္သား အက်ပ္ရိုက္ေတာ့တာေပါ့။

          ရာဇ၀တ္သားရဲ႕ အေျဖအတုိင္း ၾကိဳးစင္တင္ သတ္လုိက္ရင္ သူ႕ရဲ႕ အေျဖက မွန္ေနတဲ့

အတြက္ ဥပေဒအရ သူ႕ကုိ ေခါင္းျဖတ္သတ္ရမွာပါ။ ေခါင္းျဖတ္သက္ရင္လည္း သူ႕အေျဖမွားတဲ့

အတြက္ ဥပေဒအရ ၾကိဳးစင္တင္သတ္ရမွာပါ။

           ကဲ ရာဇ၀တ္သားကုိ ဘယ္လုိနည္းနဲ႕ သတ္မွာလဲ?


                                က်ဴရွင္ဆရာႀကီး က်ဴရွင္လခ ရပါ့မလား



       တစ္ခါက ေက်ာင္းၿပီးကာစ ေရွ႕ေနေပါက္စေလးတစ္ေယာက္ဟာ ၀ါရင့္ ေရွ႕ေနၾကီး

တစ္ေယာက္ ဖြင့္ထားတဲ့ ေရွ႕ေနသင္တန္းတစ္ခုမွာ က်ဴရွင္တက္ခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္

ခက္တာက သူက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူဆုိေတာ့ သူ႕မွာ  က်ဴရွင္လခ ေပးစရာမရွိျဖစ္ေနတယ္။

ဒါနဲ႕ က်ဴရွင္လခကိစၥကို ဆရာႀကီးနဲ႕ သြားတုိင္ပင္ေတာ့ ဆရာႀကီးက "ကိစၥမရွိပါဘူး က်ဴရွင္လခကို

မင္းပထမဦးဆံုး လုိက္တဲ့အမွဳမွာ ႏုိင္ခဲ့ရင္ ငါ့ကို ေပးေပါ့။ အဲဒီအမွဳမွာ မင္းရွံဳးခဲ့ရင္ေတာ့ ငါ့ကုိ

 ေပးစရာ မလုိေတာ့ဘူး" လုိ႕ေျပာေတာ့ တပည့္လည္း အဲဒီအခ်က္ကုိ သေဘာတူၿပီး ေရွ႕ေန

သင္တန္းကုိ တက္ခဲ့ေတာ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႕ သင္တန္း ကာလၿပီးဆံုးတဲ့ အခါမွာ ၾကာၾကာမေစာင့္လုိတဲ့

 က်ဴရွင္ဆရာၾကီးက "က်ဴရွင္လခ ရလုိမွဳ"နဲ႕ သူ႕တပည့္ကုိ ခ်က္ခ်င္းပဲ တရားစြဲလုိက္ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီအမွဳဟာ တပည့္အတြက္ေတာ့ ပထမဦးဆံုး အမွဳပါပဲ။

       ဆရာႀကီးေတြးထားတာက-

  (၁) ဒီအမွဳမွာ ငါႏုိင္ခဲ့ရင္ ရံုးေတာ္က ခ်မွတ္တဲ့ အမိန္႕ေၾကာင့္ ငါဟာ က်ဴရွင္လခရမွာပဲ

  (၂) ဒီအမွဳမွာ ငါရွံဳးခဲ့ရင္လည္း ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ထားခဲ့တဲ့ ဂတိအရ (တပည့္ ျဖစ္သူ

       ႏုိင္သြားတဲ့အတြက္) ငါဟာ က်ဴရွင္လခ ရမွာပဲ။

       ဘယ္နည္းနဲ႕မဆုိ ငါဟာ ရွံဳးရွံဳးႏုိင္ႏိုင္ က်ဴရွင္လခ ရမွာပဲလုိ႕ ေတြးထားသတဲ့။



       တပည့္ျဖစ္သူေတြးထားတာကလည္း-

  (၁) ဒီအမွဳမွာ ငါႏုိင္ခဲ့ရင္ ရံုးေတာ္က ခ်မွတ္တဲ့ အမိန္႕ေၾကာင့္ ငါဟာ က်ဴရွင္လခ ေပးစရာ

       မလုိေတာ့ဘူး။

  (၂) ဒီအမွဳမွာ ငါရွံဳးခဲ့ရင္လည္း ဆရာတပည့္ႏွစ္ေယာက္ ထားခဲ့တဲ့ ဂတိအရ (တပည့္ ျဖစ္သူ

       ရွံဳးသြားတဲ့အတြက္) ငါဟာ က်ဴရွင္လခ ေပးစရာမလုိေတာ့ဘူး။

       ဘယ္နည္းနဲ႕မဆို ရွံဳးရွံဳးႏုိင္ႏုိင္ ငါဟာ က်ဴရွင္လခကို ေပးစရာ မလုိေတာ့ဘူးလုိ႕

 ေတြးျပန္ပါသတဲ့။



                ကဲ သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ေရ ရာဇ၀တ္သားကုိ ဘယ္လုိသတ္မလဲ။

             က်ဴရွင္ဆရာႀကီးေရာ က်ဴရွင္လခ ရပါ့မလား။ စဥ္းစားထားၾကဦးေနာ္........


                            အေျဖၾကည့္ရန္အတြက္ အျပည့္အစံုဖတ္ရန္ မွာႏွိပ္လုိက္ပါ။



သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ...

          ကြ်န္ေတာ္ေမးခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြအတြက္ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းစားသြားၾကတယ္ထင္ပ။

 တကယ္ေတာ့  အဲဒီ ေမးခြန္းပေဟဠိေတြအတြက္ အေျဖ မရွိပါဘူး။ အေျဖမရွိတဲ့ ေမးခြန္းကုိ မင္းက

အေရမရ အဖတ္မရ ဘာလုိ႕လာေမးတာလဲကြလုိ႕ ေမတၱာပုိ႕ရင္လည္း ခံယူဖုိ႕ အသင့္ပါခင္ဗ်ား ....

      တကယ္ေတာ့ ဒီပေဟဠိေလးေတြက အေရမရ အဖတ္မရေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိပေဟဠိမ်ိဳးကုိ

ယုတိၱေဗဒ ယံုတမ္း (paradox) လုိ႕ေခၚပါတယ္။ ယံုတမ္း (paradox) ဆုိတာ ရွင္းေအာင္ ေျပာရရင္

ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ယံုၾကရတာမ်ိဳးပါ။ သာမန္ၾကည့္ရင္ မွန္တယ္ထင္ရေပမယ့္ စင္စစ္မွားေနတာမ်ိဳး၊

မွားတယ္ထင္ရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ မွန္ေနတာမ်ိဳး၊ အျပစ္အနာအဆာ မရွိဘူးထင္ရေပမယ့္

အေသအခ်ာ စဥ္းစားရင္ အၿမီးအေမာက္မတည့္တာမ်ိဳး အဲဒီ (၃)ခ်က္ထဲက တစ္ခ်က္ခ်က္နဲ႕ ၿငိတဲ့

ေဖၚျပခ်က္၊ ေျပာဆုိခ်က္ မွန္သမွ်ကို ယံုတမ္းလုိ႕ ေခၚဆုိႏုိင္ပါတယ္။

        ေနရာတကာမွာ ေပၚေပါက္ေလ့ရွိၾကတဲ့ ယံုတမ္းေတြထဲက သခၤ်ာ set theoryနဲ႕ယုတိၱေဗဒမွာ

ေပၚေပါက္တဲ့ ယံုတမ္းေတြဟာ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္စပ္ေနတာကို ေတြ႕ၾကရတယ္။ ယံုတမ္းေတြ

ေပၚေပါက္မွဳေၾကာင့္ သခၤ်ာနဲ႕ ယုတၱိေဗဒကုိ ပစ္ပယ္ဖုိ႕ကလည္း မျဖစ္ႏုိင္ျပန္ဘူး။ မပစ္ပယ္ႏုိင္တဲ့အျပင္

ယုတၱိေဗဒ အုတ္ျမစ္ေပၚမွာ သခၤ်ာအေဆာက္အအံုကို တည္ေဆာက္ဖုိ႕ေတာင္ ႀကိဳးစားေနၾကလုိ႕

၂၀ ရာစုအတြင္း သခၤ်ာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မွဳကုိ အထြဋ္အထိပ္သုိ႕ ပုိ႕ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္

၂၀ ရာစုကုိ သခၤ်ာယုတၱိေဗဒေခာတ္ လုိ႕ေတာင္ ေခၚဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။

         သမုိင္းမွာ အေစာဆံုးေတြ႕ရတဲ့ ယုတၱိေဗဒ ယံုတမ္းကေတာ့ ခရိတန္လူမ်ိဳး နိမိတ္ဖတ္ဆရာ

အက္ပိမိနိဒိ (700 BC) ရဲ႕"ခရိတန္အားလံုးဟာ လိမ္ညာေျပာသူမ်ား ျဖစ္ၾကတယ္" ဆုိတဲ့ စကားပါပဲ။

သူ႕စကား မွန္တယ္ဆုိရင္ သူကုိယ္တုိင္က ခရိတန္ လူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႕စကားကုိ

အမွန္မယူထုိက္ဘူး။ ဆန္႕က်င္ဘက္ယူလုိက္ရင္ "ခရိတန္ေတြ အားလံုး မွန္တဲ့ စကားကုိ ေျပာၾကတယ္"

ဆုိတဲ့ အဆုိတစ္ရပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အက္ပိမိနိဒိရဲ႕ မူလအဆုိဟာ အၿမီးအေမာက္ မတည့္တဲ့

ယုတၱိေဗဒ ယံုတမ္း ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

           ေနာက္ထပ္ ထင္ရွားတဲ့ ယံုတမ္းတစ္ခုကေတာ့ ဂရိအမ်ိဳးသား ဆုိဖီဆရာႀကီး ပရိုတာဂုိရ

 (500-411 BC) ရဲ႕ (ကြ်န္ေတာ္ တင္ျပခဲ့တဲ့) "က်ဴရွင္ဆရာႀကီး က်ဴရွင္လခ ရပါ့မလား" ဆုိတဲ့ ယံုတမ္း

 ျဖစ္ပါတယ္။

      ၁၉၁၉ ခုႏွစ္မွာ ၿဗိတိသွ် ေတြးေခၚနဲ႕ သခၤ်ာပညာရွင္ႀကီး ဘာထရန္ရပ္ဆယ္ရဲ႕ " ရပ္ဆယ္ ယံုတမ္း "

လုိ႕ သခၤ်ာနယ္မွာ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ သူ႕ရဲ႕ ယံုတမ္းေတြထဲက " ဆံသ သမားရဲ႕ အက်ဥ္းအက်ပ္ " ကို

ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ၿမိဳ႕က ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္က ရြာေန ဆံသ သမားတစ္ဦးကုိ " ဒီရြာမွာ အျခား

ဆံသဆုိင္ ရွိေသးသလား " လုိ႕ေမးေတာ့ "ဆုိင္ၿပိဳင္ လံုး၀မရွိပါ။ ရြာသားေတြထဲက မိမိဘာသာ

ဆံပင္ညွပ္တတ္သူမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဆံပင္ညွပ္မေပးပါ။ မိမိဘာသာဆံပင္မညွပ္တတ္သူမ်ားကုိသာ

ကြ်န္ေတာ္ ဆံပင္ညွပ္ေပးပါတယ္ " လုိ႕ ျပန္ေျဖပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဆံသ သမားကုိယ္တုိင္ မိမိဆံပင္ကုိ

ျပန္ညွပ္တတ္သလားလုိ႕ ဆက္စဥ္းစားရင္ ဆံသ သမားရဲ႕ စကားဟာ အျပစ္အနာအဆာ ေပၚလာတာမုိ႕

ယုတၱိေဗဒ ယံုတမ္း ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

           ျမန္မာ ေရွးေဟာင္းပံုျပင္ေတြထဲက "မယံုသူ ကြ်န္ခံစတမ္း" ဆုိတဲ့ ပံုျပင္ဟာ ဒီလုိ ယံုတမ္း ပံုျပင္

အမ်ိဳးစားပါပဲ။ ယုတၱိမရွိေပမယ့္ ယံုၾကရတာပဲေလ။ လူေတြ ေန႕စဥ္ ေျပာဆုိေနၾကတဲ့ အထဲမွာလည္း

ယံုတမ္းေတြ ပါေနတတ္ေပမယ့္ သတိမမူမိၾကေတာ့ ယံုတမ္းေတြကို ယံုတမ္းမွန္း မသိဘဲ လက္ခံသံုးစြဲ

ေနၾကတာ အမ်ားအျပားပါပဲ။ ဥပမာေျပာရရင္-

     " ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အၿမဲပဲ လိမ္ညာေျပာၾကတယ္ "

     " အရာရာတုိင္းဟာ မမွန္ႏုိင္ဘူး "

     " လူတိုင္းမသိတာကုိ ငါသိတယ္ "

     " လူတုိင္းမလုပ္တတ္တာ ငါလုပ္ႏုိင္တယ္ "

     " ကြ်န္ေတာ္ဟာ အၿမဲေမ့တတ္သူပါ "      စတာေတြေပါ့။

      သတိမူမိသူ နည္းပါလိမ့္မယ္။ စနစ္တက် စီစစ္ၾကည့္ရင္ ယံုတမ္းေတြဆုိတာ သိႏုိင္ပါတယ္။ ရွင္ေတာ္

ဗုဒၶ ေဟာခဲ့တဲ့" အနိစၥ- အၿမဲမရွိ " ဆုိတဲ့ စကားကုိေတာင္မွ " အနိစၥ အၿမဲရွိ " လုိ႕ ေျပာင္ေလွာင္ေျပာဆုိ

ေနၾကတာ တကယ္ေတာ့ယုတၱိေဗဒ ယံုတမ္းေတြပါပဲ။ ဒီေနရာမွ ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္မိတာေလး

ကေတာ့ -

     online ေပၚမွာ အၿမဲေတြ႕ေနရတဲ့

          " နင့္ကို သိပ္ခင္တာပဲ "

          " နင့္ကုိ အရမ္းခ်စ္တာပဲ "

          " နင့္ကုိ သိပ္သတိရတာပဲ "

          " နင္တစ္ေယာက္ပဲ ငါ့ရင္ထဲရွိတာ "

          " နင့္ကို အခ်ိန္တုိင္း လြမ္းေနတာ "

           " နင့္ကုိ ဘယ္လုိမွ ေမ့လုိ႕မရဘူး "  ဆုိတဲ့ စကားေတြကေရာ

      ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ယံုရတဲ့ ယံုတမ္း (paradox) ေတြမ်ား ျဖစ္ေနမလား  ..........

   ကြ်န္ေတာ့အတြက္နဲ႕ ေခါင္းရွဳပ္သြားၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ အမ်ားႀကီး ေတာင္းပန္လုိက္ပါရဲ