ကဗ်ာ (၁)
ရတနာပူရ အင္း၀ စံနန္းေတာ္အတြင္း ဘႀကီးေတာ္ႏွင့္ နန္းမေတာ္မယ္ႏုတို႕ ညီလာခံတစ္ခု၌
ထား၀ယ္နယ္မွ “မယ္ကယ္သား” နားပန္ေတာ္ တစ္ရံကုိ ေရႊၾကဳတ္ျဖင့္ထည့္ကာ လာေရာက္ဆက္သ
ပါတယ္။ နန္းမေတာ္ဟာ နားပန္ေတာ္ကုိ အထူးႏွစ္ခ်ိဳက္သြားပါတယ္။ အသင့္ ခစားေနၾကတဲ့
စာဆုိေတာ္ႀကီး လူဦးမင္း၊ ဘုိးသူေတာ္ ဦးမင္း၊ ရကန္ဦးတိုးႏွင့္ ရကန္ဖ်က္ ဦးလန္းတုိ႕အား ကဗ်ာ
တစ္ပုဒ္ လက္တန္း စပ္ဆုိရမယ္လုိ႕ မိန္႕ၾကားခဲ့ပါတယ္။ တစ္ဦးလွ်င္ တစ္ပုဒ္က် စပ္ဆုိျခင္းထက္
ေလးဦးစပ္ စပ္ဆုိရင္ ပုိေကာင္းမွာပဲလုိ႕ ယူဆတာေၾကာင့္ ေလးဆစ္တစ္ပုဒ္ကုိ စပ္ဆို ဆက္သြင္း
လိုက္ၾကပါတယ္။ နန္းမေတာ္ႀကီးက သေဘာက်သြားၿပီး တစ္ဦးလွ်င္ ဆုေတာ္ေငြ (၁၀၀၀) က်ပ္စီ
ဆုေတာ္ခ်ီးျမွင့္ ခံရပါသတဲ့။
လူဦးမင္း (ခံ) ။ ။ ဆင္ေတာ္ရန္ ပန္နားကပ္၊ ေက်ာက္ျမတ္ကယ္ မျခယ္၊
ဘုိးသူေတာ္ဦးမင္း (အုပ္) ။ ။ သေဘၤာပါ မယ္ကယ္ႏွစ္ကုိ နတ္ရစ္သည့္ႏွယ္၊
ရကန္ဦးတုိး (ခံ) ။ ။ သီလဂုတ္၊ ေၾကာင္ၾကိဳးသြယ္၊ စံပယ္တင္ခိုသန္း၊
ရကန္ဖ်က္ဦးလန္း (အုပ္) ။ ။ ေရႊဥပါ ေရာင္စံုေ၀ွ႕တယ္၊ နန္းေမ့ ဆင္ပန္း။
ကဗ်ာ (၂)
ရတနာပံု ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္မွ စာေပလုိက္စားသူ ဘုရင့္ေလွေတာ္သား တစ္ဦးဟာ စာေပျမတ္ႏုိးတဲ့
ၿဗဲတေရာ္ ရြာကေလးသို႕ ေရခပ္ခ်ိန္ တစ္ညေနမွာ ေရာက္သြားပါတယ္။ သည္အခ်ိန္မွာပဲ ညီမပ်ိဳ
ေလးဦး ေရခပ္ေနတာနဲ႕ ႀကံဳႀကိဳက္သြားပါေရာ။ ပညာစမ္းလုိတာနဲ႕ မိတ္ဖဲြ႕လုိက္ပါတယ္။ ရင္းႏွီး
သြားၿပီးေနာက္ ကာရန္အရွာရခက္ေအာင္ ရည္ရြယ္ၿပီး မိမိအမည္ကို “ေမာင္ဂြမ့္ဂြမ္ဂြမ္း” လုိ႕
ေျပာထားပါတယ္။ မိမိေနရပ္၊ အမည္၊ ရာထူးေတြ ပါေအာင္ ရြာအမည္လည္း မက်န္လပ္ရေလေအာင္
စာစပ္ျပပါ ႏွမတုိ႕လုိ႕ ေျပာလုိက္ပါသတဲ့။ တစ္ေယာက္တစ္ပုဒ္ စပ္ျပမေနေတာ့ဘဲ ေလးေယာက္ေပါင္း
တစ္ပုဒ္ စပ္ျပလုိက္ပါတယ္။
မႀကီး (ခံ) ။ ။ မန္းေရႊၿမိဳ႕ေပၚ
မလတ္ (အုပ္) ။ ။ ေလွေတာ္မွဳထမ္း
မငယ္ (ခံ) ။ ။ ၿဗဲတေရာ္သူ လာမစမ္းနဲ႕
မေထြး (အုပ္) ။ ။ ကိုဂြမ့္ဂြမ္ဂြမ္း။ ။
ကဗ်ာ (၃)
ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ေလာင္းလ်ာဟာ တစ္ခါ၌ ဇာတိေျမ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕မွ အလံုၿမိဳ႕သုိ႕အသြား
လမ္းခရီး၌ “ၾကမ္းၿပဲ” ရြာမွာ တစ္ညတာ ခုိနားဖုိ႕ ႀကံဳပါတယ္။ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ဘုရားနဲ႕
ရင္းႏွီးသြားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက လက္တန္းကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္ဆုိျပဖုိ႕ ေမတၱာရပ္ခံလာပါတယ္။
ကဗ်ာထဲမွာ ၾကမ္းၿပဲရြာ၊ ဆရာေတာ္စားတဲ့ ကြမ္းအစ္နီႀကီး၊ အပါးတြင္ထုိင္ေနတဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕
တူေတာ္ “သာေပၚ”၊ ဆရာေတာ္ႀကီး ေပါင္က ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ၊
ဆရာေတာ္ႀကီး အစားမဆင္ျခင္ပံုေတြ အကုန္အစင္ပါေအာင္ ထည့္သြင္း စပ္ဆုိေပးဖုိ႕ပါ ေမတၱာရပ္ခံ
လာပါတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီး အလုိျပည့္ေအာင္ ဗန္းေမာ္ေလာင္းလ်ာ ရဟန္းငယ္ စပ္ဆုိျပလုိက္တာကို
ၾကည့္ပါ။
ကြမ္းအစ္ႀကီး နီတာရဲနဲ႕
ၾကမ္းၿပဲမွာ သူေပ်ာ္
သာေပၚတို႕ တူ၀ရီး
ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္ႏွင့္
ေတြ႕မေရွာင္ အလြန္စားတယ္
ဖ်ားတဲ့ ခင္ႀကီး။ ။
ကဗ်ာ (၄)
တစ္ေန႕ေသာအခါ ကေနာင္မင္းသားႀကီး ျမင္းစီးထြက္ေတာ္မူလာရာ လမ္း၌ ဦးပုညနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။
“ေဟ...... ကုိပုညပါလား၊ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီ၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ စပ္ဆုိစမ္းပါကြာ၊ မင္းႀကိဳက္သလုိ
စပ္ေနာ္ ငါ စိတ္မဆုိးဘူး” ဟု အမိန္႕ရွိသျဖင့္ ဦးပုညက....
ေဗာင္းေတာ္ရယ္ဆင္၊
ယဥ္ပါဘိေတာင္း။
ျမင္းေပၚကို္ယ္ေတာ္စီးတယ္၊
( ) က တေစာင္း။
ဟု စပ္ဆုိျပရာ မင္းသားႀကီးမွာ ေအာက္သုိ႕ ငံု႕ၾကည့္ၿပီး “ ဟီး..... ဟီး.....” ဟု ရယ္လွ်က္
အျမန္ထြက္ခြာသြားေသာ ဟူ၏။
သူငယ္ခ်င္းတို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ
No comments:
Post a Comment