အငတ္သင္းပါဘိ
မတ္မင္းကုိယ္စားလွယ္တုိ႕
အခ်ိဳဆြယ္ လုိဖြယ္စကားေတြႏွင့္
စားၾကေပါ့ တုိင္းျပည့္ေငြ။
ဇြတ္မရွက္ႏုိင္ဘူးမတ္မင္းကုိယ္စားလွယ္တုိ႕
အခ်ိဳဆြယ္ လုိဖြယ္စကားေတြႏွင့္
စားၾကေပါ့ တုိင္းျပည့္ေငြ။
လႊတ္တက္ကာ စားမာန္ဖီၾက
ဟန္ကၿပီ လစာေၾကးရယ္လုိ႕
ၾကည္ေအးစြာ အသားယူေပါ့
ခ်ဴျပာျဖဴ က်ဳပ္တုိ႕မဲြေပမယ့္
ဆင္းရဲသူ ပေဒသာက
ေခြ်ကာေလ သူတုိ႕စားမယ္တဲ့
အားရပါေပ။
မတ္မဟုတ္ရင္ေလ
ဗ်တ္စုတ္မွာ ထမင္းေရႏွင့္
အာသာေျပ ေလြးမယ့္မ်ိဳးေတြက
ဂုဏ္ၿဖိဳးကာ ကုိယ္စားလွယ္မုိ႕
ဟုိတယ္မွာ ေပ်ာ္ျမဴးႏုိင္ဘုိ႕
စိတ္ကူးျဖင့္ ယဥ္ရွာေလ
တုိ႕ေငြကြဲ႕ မတ္မင္း။
တားမရၿပီဘူး
စား၀လွ်င္ ၿမိန္အည္လုိ႕
ဇိမ္အဆီရစ္ကာ အိပ္ပါလိမ့္
မြတ္သိပ္သူ ျပည္မွာဆူေတာ့
ကုလားျဖဴမင္းထံႀကိဳ႕ႏိုင္ဖုိ႕
ဆုိ႕ဟဲ့ အပင္း။
တကၠသုိလ္ ႏြယ္စုိး
(၁၉၃၈ မဂၢဇင္းတစ္ခုတြင္)
(ဆရာသိန္းေဖျမင့္၏ အေရွ႕ကေန၀န္းထြက္သည့္ပမာ စာအုပ္မွ
ကူးယူေဖၚျပပါသည္။)
No comments:
Post a Comment