မ်က္မျမင္ေကာင္ေလး
တစ္ခါက မ်က္မျမင္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းေဘးမွာ ေတာင္းရမ္းေနသတဲ့။
သူ႕ေရွ႕မွာလဲ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုကို ခ်ထားတယ္ " ကၽြန္ေတာ္ဟာမ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ပါ
ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲၾကပါ"
သူေတာင္းခံေနေပမယ့္လဲ သူ႕ရဲ႕ အေရွ႕ကခြက္ကေလးထဲမွာ ပိုက္ဆံအနည္းငယ္သာရပါတယ္။
သိပ္မၾကာဘူး လူတစ္ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့
ေကာင္ေလးရဲ႕ခြက္ထဲကို ပိုက္ဆံထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ဆိုင္းဘုတ္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္ၿပီးေတာ့ စာတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေရးလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွ ဆိုင္းဘုတ္ကို
သူေရးထားတဲ့ဘက္နဲ႕ ျပန္ေထာင္ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားတယ္။
မၾကာပါဘူး။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ၀ိုင္းထည့္ၾကတာ ေကာင္ေလးရဲ႕ ပိုက္ဆံခြက္ေလး
ျပည့္သြားတယ္။ ေကာင္ေလးက ပိုက္ဆံေတြယူၿပီး ခြက္ျပန္ခ်တယ္။ လူေတြက ဆိုင္းဘုတ္ကိုၾကည့္လိုက္
ေကာင္ေလးကိုၾကည့္လိုက္ ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ႏိႈက္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံေတြ လွဴၾကပါတယ္။
ပိုက္ဆံခြက္ကေလးလဲ ျပည့္သြားတာေပါ့။
ညေနေရာက္ေတာ့ မနက္ကလူျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေကာင္ေလးကလဲ ထိုလူရဲ႕ အနံ႕ကို
မွတ္မိတယ္။ ဒါနဲ႕ေမးတယ္ ခင္ဗ်ားကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္းဘုတ္မွာ ဘာေတြေရးခဲ့လို႕ ကၽြန္ေတာ္ပိုရတာလဲလို႕ေပါ့။
ထိုလူကေတာ့ " ဒီေန႕သည္ သာယာေသာေန႕တစ္ေန႕ျဖစ္မည္ ငွက္ကေလးေတြပ်ံေနၾကသည္
ပန္းပြင့္ေလးေတြလဲပြင့္ေနၾကၿပီး ေနမင္းကလဲ အလင္းေရာင္ ျဖန္႕က်က္ေနသည္ ဒါေပမယ့္ ထိုအရာမ်ားကို
ကၽြနု္ပ္မျမင္ရပါ။ ကၽြန္ုပ္မွာ လူၾကိးမင္းတို႕ ေပးမွကမ္းမွ စားရမည့္ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္"
လို႕ေရးထားတာလို႕ ျပန္ေျဖလိုက္သတဲ့
ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ တူညီေပမယ့္ ေျပာပံုဆိုပံုျခင္းကြာတာကို ျပခ်င္တာပါ။
စကားအေျပာအဆို သတိမူနိုင္ၾကပါေစ
ေမာင္စိုင္း
No comments:
Post a Comment