ဟုိးတုန္းက ေတာရြာေလး တစ္ရြာမွာေပါ့ မိန္းမ သိပ္လုိခ်င္ေနတဲ့ လူပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္နဲ႕
လင္သိပ္လိုခ်င္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္တုိ႕ဟာ ရြာဓေလ့ ထံုးစံအတုိင္း ညအခါမွာ အိမ္ေရွ႕
ကျပင္မွာ စကားထာ ၀ွက္တမ္း ကစားၾကသတဲ့။
အျပင္မွာ လကေလးကလည္းသာ အထဲမွာလည္း
လူပ်ိဳႀကီးနဲ႕ အပ်ိဳႀကီးၾကားမွာ ေရနံဆီမီးခြက္ေလး ထြန္းလို႕။ လူႀကီးေတြကေတာ့ ေရွာင္ေပးတဲ့ အေနနဲ႕
အိပ္ကုန္ၾကပါၿပီ။
စကားထာ ၀ွက္တဲ့အခါမွာ အပ်ိဳႀကီးက အရင္၀ွက္မယ္တဲ့။ ၀ွက္ေပါ့ ။ လူပ်ိဳႀကီးက ထင္ထားတာက
'' ပင္လယ္ဓါးျပ'' တုိ႕၊'' ေခြးေလွးယားသီး ဘုိင္စကယ္'' တုိ႕၊ ''စပါယ္ဖူးစ ဇီးေယာက္မ ကြ်န္မနာမည္ပါကြယ္
ေမာင္ႀကီးရယ္'' စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ ခါတုိင္း၀ွက္ေနၾက အမ်ားသူငါ ၀ွက္ေနၾက ခပ္ညံ့ညံ့ စကားထာေတြ
ေလာက္ပဲ ထင္ထားတာ။ ဒါေပမယ့္ အပ်ိဳႀကီးက ဘာသာတရားလည္း ကုိင္းရွိဳင္းတယ္။ စာေပကိုလည္း
လုိက္စားထားေတာ့ ေမးလုိက္ပံုက ...
'' ဏ (နႀကီး) ကို ဖယ္ပါမွ န (နငယ္) နဲ႕နီးပါ့မယ္ ေမာင္ႀကီးရယ္....''
အဲဒီလုိ ၀ွက္လုိက္ေတာ့ လူပ်ိဳႀကီး ဒုကၡေတြ႕ေတာ့တာပဲ သူထင္ထားတာမဟုတ္ဘဲ သူမၾကားဘူးတာ
ျဖစ္ေနေလေတာ့ အႀကံအုိက္ေတာ့တာေပါ့။ စဥ္းစား ေပမယ့္ အေျဖက မေပၚဘူး။ ဒါနဲ႕ ေခါင္းႀကီးငံု႕ၿပီး
အၾကာႀကီး စဥ္းစားေတာ့လည္း အေျဖက မထြက္။ မတတ္သာတဲ့အဆံုး ပန္းေပးေတာ့မယ္ ဆုိၿပီး
အပ်ိဳႀကီး မ်က္ႏွာ ေမာ့ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အဲဒီမွာ အေျဖက သြားေတြ႕သတဲ့။ ဘာလဲဆုိေတာ့ အပ်ိဳႀကီး
၀တ္ထားတဲ့ ပဒုမၼာ ရွန္သားအၤက်ီေအာက္က ေခြ်းခံ (ဘရာစီယာ) က ... ဏ (နႀကီး) ပံု ေပါက္ေနဆုိပဲ။
ဒါနဲ႕ လူပ်ိဳႀကီးက ''ဒါ ငါ့ကုိ အထာေပးတာပဲ '' ဆုိၿပီး အတင္းထ ဆဲြၿဖဲလုိက္တာ အပ်ိဳႀကီး ေအာ္လုိ႕
တစ္အိမ္လံုး နုိးလာ၊ သူႀကီးတုိင္လုိ႕ ေျခာက္ေပါက္ (ထိပ္တုံး) ထဲ တစ္ည ၀င္အိပ္လုိက္ရတယ္တဲ့။
အပ်ိဳႀကီး ေျပာခ်င္တာကေတာ့...
''တဏွာကုိ ဖယ္ပါမွ နိဗၺာန္ နဲ႕ နီးပါ့မယ္ ေမာင္ႀကီးရယ္'' ...... တဲ့
No comments:
Post a Comment